आज पाखरु खूपच निराश झालंय
कारण,
तू म्हणजे पाखराचं सर्वस्व आहे, आणि
त्याच सर्वस्वापर्यंत पाखरु पोहोचू शकत नाहिए
ज्या सर्वस्वाच्या प्राप्तीसाठी पाखरु धडपड करतंय
त्याचे दर्शनदेखील पाखराला दुर्मिळ झालंय
वाळवंटात भरकटलेलं पाखरु तरी काय करणार?
मृगजळाच्या मागे धावणंच त्याच्या नशीबी आहे
प्रत्येक वेळी ते, तू दिसतेस म्हणून धावतं
पण तिथे पोहोचेपर्यंत तुझ्या सर्व पाऊलखुणा
वावटळीत एका क्षणात विरुन जातात
पण तरीही पाखराने अजून आशा सोडलेली नाही
जीवनाच्या अंतापर्यंत पाखरु धावतच राहणार आहे
ते केवळ तुझ्याचसाठी,
कधीतरी या तहानलेल्या पाखराला,
मृगजळामागे धावता धावता,
तुझ्या प्रेमवर्षावात तृप्त होण्याचं
सौभाग्य लाभेल..... आणि
त्याचवेळी पाखराच्या आयुष्याची किनार
तुझ्या सहस्त्रकोटी सूर्यांसम तेजाने
झगमगू लागेल.......
{सागर}
Wednesday, April 28, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment