Wednesday, April 28, 2010

दिवस सतरावा : (संपूर्ण)

पाखरु तुझ्या प्रतिसादामुळे आनंदित आहे
पण त्या आनंदाला पाखराच्या अश्रूंची नाजूक किनार आहे
सतत कोसळणार्‍या जलधारांप्रमाणे, पाखराचे अश्रू,
सतत तुझ्या आठवणींच्या गर्तेत पडून वहात होते
मात्र पाखराला आज त्या अश्रू वाहण्याबद्दल,
समाधान आहे, कारण...
त्याच अश्रूंनी तर स्वत:चे बलिदान देऊन
तुझी चाहूल पाखराच्या ओंजळीत टाकली.
आज मात्र पाखरु प्रत्येक क्षण
तुझाच विचार करत होतं
तुझ्याशिवाय नवीन जगात पाखराचं मनंच रमत नाहिए
तूच सांग, एकदा लक्ष्मीच्या पाऊलांवर
हृदयकमल अर्पण केल्यावर
जगाच्या पाठीवर पाखरु कोठेही गेलं तरी
त्याचं लक्ष लक्ष्मीच्या पावलांकडे राहणार....नाहीतर कुठे राहणार?
{सागर}

दिवस सोळावा:

पाखरु आजही स्वप्नांच्या दुनियेतच होतं
तुझी चाहूल ही पाखराची जणू
जीवन संजीवनीच ठरली
पाखराच्या मनाची कोंडलेली सारी दारे एकदम
तुझ्या चाहूलीने उघडली गेली
आता मात्र पाखराला खूप हलकं हलकं वाटतंय
जणू अंगावरुन नाजूक मोरपीस फ़िरतंय
आता मात्र पाखराला तुझ्या चाहूलीची अपेक्षा नाहीए, तर
ज्याप्रमाणे क्षितिजावर पसरलेल्या लालीनंतर
सूर्याचे आगमन होते, त्याप्रमाणे आता
तुझ्या चाहूलीनंतर, तुझ्या प्रत्यक्ष दर्शनाची अपेक्षा आहे
पाखरु त्या दिवसाची खूप आतुरतेने वाट पाहतंय
ज्या दिवशी तू लक्ष्मीच्या पावलांनी, पाखरासमोर...
प्रकट होशील..........
{सागर}

दिवस पंधरावा:

आज पाखरु खूप आनंदात आहे, कारण
खूप दिवसांपासून दाटलेले निराशेचे ढग
आता हळू हळू दूर होऊ लागले आहेत
आज प्रथमच पाखराला तुझा संदेश मिळाला
जणू त्याला अमृत संजीवनीच मिळाली
ढगांआडून सूर्यकिरणांचे कवडसे पडतात, त्याप्रमाणे
आज प्रथमच तुझी चाहूल जाणवली.
केवळ तुझ्या चाहूल लागण्यामुळेच,
पाखराच्या पंखात आज सहस्त्र हत्तींचं बळ संचारलं
अन आज सर्वत्र ते डौलानं विहरत होतं
लोकंही पाखराच्या या रुपाचं कौतुक करत होते
तूच सांग, केवळ तुझ्या चाहूलीने
पाखरु लोकांच्या नजरेत भरतं, तर
प्रत्यक्ष तू समोर असताना,
पाखराची भरारी का नाही क्षितिजापलिकडे पोहोचणार?
पाखरु तर अशी कित्येक क्षितिजे,
पादाक्रांत करायला तयार आहे, फ़क्त
त्यासाठी पाखराला तुझी सोबत हवी आहे
देशील ना?.....
{सागर}

दिवस चौदावा:

आज पाखरु खूपच निराश झालंय
कारण,
तू म्हणजे पाखराचं सर्वस्व आहे, आणि
त्याच सर्वस्वापर्यंत पाखरु पोहोचू शकत नाहिए
ज्या सर्वस्वाच्या प्राप्तीसाठी पाखरु धडपड करतंय
त्याचे दर्शनदेखील पाखराला दुर्मिळ झालंय
वाळवंटात भरकटलेलं पाखरु तरी काय करणार?
मृगजळाच्या मागे धावणंच त्याच्या नशीबी आहे
प्रत्येक वेळी ते, तू दिसतेस म्हणून धावतं
पण तिथे पोहोचेपर्यंत तुझ्या सर्व पाऊलखुणा
वावटळीत एका क्षणात विरुन जातात
पण तरीही पाखराने अजून आशा सोडलेली नाही
जीवनाच्या अंतापर्यंत पाखरु धावतच राहणार आहे
ते केवळ तुझ्याचसाठी,
कधीतरी या तहानलेल्या पाखराला,
मृगजळामागे धावता धावता,
तुझ्या प्रेमवर्षावात तृप्त होण्याचं
सौभाग्य लाभेल..... आणि
त्याचवेळी पाखराच्या आयुष्याची किनार
तुझ्या सहस्त्रकोटी सूर्यांसम तेजाने
झगमगू लागेल.......
{सागर}

दिवस तेरावा:

पाखराला एक गोष्ट आज जाणवलीय
की, ते तुझ्यापासून दूर राहू शकत नाही
क्षणोक्षणी तुझीच मूर्ती डोळ्यांसमोर उभी असते
आता मात्र पाखराला वेध लागले आहेत
ते तुझ्याकडे झेप घेण्याचे...
कित्येक दिवस तुझी वाट बघण्यात गेले
कित्येक रात्री अश्रूंनी भिजवण्यात गेल्या,
तरीदेखील तुझी चाहूल पाखराला लागली नाही,
अजून किती दिवस पाखरु तुझी वाट पाहणार?
कधी पाखराच्या जीवनक्षितिजावर तुझा सूर्योदय होणार?
{सागर}

दिवस बारावा:

पाखरु अथांग, अनंत क्षितिजाकडे बघत बसलंय
कधीतरी तुझी चाहूल त्या क्षितिजावर जाणवेल म्हणून
पण कित्येक दिवस गेले, रात्री सरल्या
तुझ्या आगमनाची काहीच चिन्हे क्षितिजावर नव्हती
पाखरु खूपच हताश झालंय, निराश झालंय
म्हणूनच सारखे त्याचे डोळे पाणावतात...
सूर्याच्या आगमनापूर्वी जसा क्षितिजावर
उषेचा रक्तिमा पसरतो, त्याप्रमाणे
पाखराच्या जीवनात तुझा रक्तिमा कधी पसरणार?
पाणावलेल्या डोळ्यांमध्ये पुन्हा हास्य कधी फ़ुलणार?
का, पाखराच्या नशिबी कायमची विवंचना लिहिली आहे?
पाखराचे डोळे तुझ्या वाटेकडेच आहेत...
तुझी भेट म्हणजे, पाखराच्या जीवनात
हजारो गुलाबांची फ़ुलं फ़ुलणं, आणि
तुझ्यापासून दूर जाणं म्हणजे, पाखराच्या जीवनात
सूर्यास्त होणं ...........
{सागर}

दिवस अकरावा:

पाखराचं मन खूपच संवेदनशील आहे
कारण, नव्या थव्यात असलं तरी
पाखरु आतून खूपच एकटं पडलंय
दिवसा तर सगळं स्वच्छ दिसत असतं
त्यामुळे पाखरु दिवसभर मुखवटा वापरतं
वरुन सगळ्यांना पाखरु आनंदात दिसतं
पण मुखवट्याआड पाखरु आक्रंदत असतं
ज्याप्रमाणे अमावस्येनंतर चंद्र कलेकलेने वाढत जातो
तशी तुझ्या आठवणींची तीव्रता क्षणाक्षणाने वाढतेय
कधी कधी पाखराला तुझा खूपच राग येतो
कारण "तुझ्याऐवजी" तुझ्या आठवणी त्याच्याबरोबर आहेत.
{सागर}